لاهيجان:

موقعیت جغرافیایی: لاهیجان با مساحت 407 کیلومتر مربع در فاصله 45 کیلومتری رشت، بین عرض‌های 37درجه و 4 دقیقه و 50ثانیه تا 37درجه و 23 دقیقه و 30ثانیه شمالی و طول جغرافیایی 49درجه و 45 دقیقه تا 50 درجه و 13 دقیقه شرقی قرار گرفته‌است. این شهرستان دارای 2 بخش رودبنه و مرکزی می‌باشد.

جمعیت: طبق آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1390 جمعیت این شهرستان 168829 نفر می‌باشد.

پیشینه: از سال‌های آغازین سده پنجم هجری نام و یاد این دیار کم و بیش در نوشته‌ها پدیدار می‌گردد. پهنه خاوری گیلان در سال‌های پسین سده چهارم هجری، آوردگاه اندیشه‌های گوناگون دلبسته بر باورهای تشیع چون ناصریه، نائریه و قاسمیه بود. در دوران قاجاریه لاهیجان یکی از بزرگترین شهرهای گیلان بود و مرکز تجارت ابریشم، بادام زمینی و چای محسوب می‌شد. در ان زمان کشت چای برای اولین بار در ایران توسط کاشف‌السلطنه در لاهیجان متداول گردید. هسته اولیه شهر لاهیجان، بازار بزرگ و فعال، واحدهای اطراف آن و قلعه حکومتی بود این قلعه در محله اردو بازار قرار داشت. در این شهر معامله‌های کلان بازرگانی ابریشم رواج و کارگاه‌های دستی ریسندگی و بافندگی ابریشم وجود داشت. در دوران معاصر با تبدیل به مرکز شهرستان، ایجاد سازمان‌ها و موسسات اداری، خدمات آموزشی، بهداشتی، شکوفایی اقتصاد چای، برنج و ابریشم گسترش فعالیت‌های صنعتی باعث رشد لاهیجان تسریع گردد. وجه تسميه لاهيجان ريشه در ويژگي اقتصادي آن دارد.  به طوريكه كلمه لاهيجان از دو جزء  لاه به معني ابريشم و جان؛ پسوند مكان تشكيل شد، كه در معني شهر ابريشم است.

اقتصاد: از نظر اقتصادي به جهت، رونق باغداري در بخش‌های چاي و مركبات، وجود جاليزهايي چون هندوانه و نيز پرورش كرم ابريشم بامبو بافي و سفالگري در كنار توليد برنج ، باعث رشد بيشتر و شكوفا شدن اقتصاد اين منطقه شده است .

جاذبه هاي گردشگري و تاريخي:

بقعه چهارپادشاه، مقبره شيخ زاهد گيلانی، تله كابين،  تالاب بين المللي امير كلايه، بام سبز و استخر لاهيجان ، آبشار شاه نشين ، موزه تاريخ چاي ايران و آرامگاه كاشف السلطنه ، پل خشتي لاهيجان، حمام گلشن،

منبع: کتاب گیلان – جلد پنجم - صفحات 1681، 1703و 1704 و اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان